About The Verdict: The Christina Boyer Case

Georgia, USA. Shortly after midday on Tuesday, April 14, 1992, 22-year-old Christina Boyer leaves the trailer where she’s been staying with her new boyfriend, David. She drives the short distance to her work as a typist in the small town of Carrollton, leaving her three-year-old daughter Amber with him. When she returns that evening she finds Amber in her cot, covered in bruises. Dying. What happened?

Christina Boyer (1969, Columbus, Ohio) was abandoned by her mother at the age of ten months, and later adopted. Early in 2020, Jan Banning managed to trace her half-sister, the only one of her four siblings still alive. She told him that their mother was a prostitute addicted to heroin, who was now also dead; Christina’s father had been her pimp. Christina’s relationship with her adopted parents was difficult, and at the age of sixteen she fled into a marriage with a man who turned out to be violent.

HET OORDEEL: DE ZAAK CHRISTINA BOYER (BUITEN REDELIJKE TWIJFEL?)

Georgia, VS. Op dinsdag 14 april 1992 vertrekt de 22-jarige Christina Boyer kort na het middaguur vanuit de trailer van haar nieuwe vriend David. Ze gaat naar haar werk als typiste in het nabije stadje Carrollton. Haar driejarige dochtertje Amber laat ze achter bij David. Als ze tegen de avond terugkomt, vindt ze Amber in haar bedje, bont en blauw, stervende. Wat is er gebeurd?

Christina Boyer (1969, Columbus, Ohio) werd door haar moeder verlaten toen ze tien maanden oud was en later geadopteerd. Begin 2020 wist Banning haar halfzuster, de enige andere overlevende van de vijf kinderen, op te sporen. Die vertelde dat hun moeder een inmiddels overleden heroïneprostituée was; Christina’s vader was de pooier. Christina’s relatie met haar adoptieouders was moeizaam en op zestienjarige leeftijd vluchtte ze in een huwelijk. Haar man bleek gewelddadig. Na een tweede huwelijk en nieuwe mishandelingen nam ze de wijk naar Georgia met haar dochtertje Amber, geboren in 1988. Daar kreeg ze een appartement in een sociaal woningbouwproject, een kleine uitkering en wat werk. En ten slotte een nieuw vriendje, David. Er leek een begin van stabiliteit in haar leven te komen.
Maar tweeënhalf jaar na de dood van Amber wordt Christina veroordeeld tot levenslang voor moord en kindermishandeling. Ze zit nog altijd gevangen, al dertig jaar lang.

Fotograaf/kunstenaar Jan Banning ontmoette Christina Boyer toen hij in 2013 zo’n tachtig vrouwen portretteerde in de Pulaski-vrouwengevangenis in Georgia, VS. Via internet ging hij op onderzoek naar hun misdrijven en de achtergronden. Die van Christina riepen al direct vragen op over haar veroordeling. Jan Banning vergaarde in de loop van de tijd het complete archief over de zaak en tijdens zijn speurwerk vond hij steeds meer aanwijzingen van grote fouten in het onderzoek.

De twee begonnen een intensieve correspondentie en uiteindelijk gingen zij voor ‘Het Oordeel’ een nauw samenwerkingsverband aan. Het resultaat daarvan is deze casestudy: een caleidoscopisch geheel van verschillende perspectieven op de moordzaak, met uiteenlopende fotografische en tekstuele benaderingen. ‘Artivist’ Jan Banning hoopt dat het boek en de tentoonstelling over deze zaak een bijdrage zullen leveren aan de vrijlating van Christina Boyer. Maar het project heeft een grotere reikwijdte. Het geeft ook inzicht in het Amerikaanse strafrecht in het algemeen. Het roept vragen op over subjectiviteit en objectiviteit, over waarheid en leugen, en over het destilleren van een oordeel uit een verwarrende veelheid aan gegevens.

Following a second marriage and more abuse, she and her young daughter Amber, born in 1988, sought refuge in the state of Georgia where she got an apartment in a social housing project, a small amount of welfare and some work. And eventually a new relationship, with David. It seemed like some stability was finally starting to enter her life. But, two and a half years after Amber’s death, Christina was sentenced to life imprisonment for murder and cruelty to children. She is still incarcerated today, more than thirty years later.Photographer/artist Jan Banning met Christina Boyer when, in 2013, he photographed some eighty female inmates of Pulaski State Prison in Georgia. He started searching the internet for information on their crimes and backgrounds. What he found out about Christina immediately raised concerns about her conviction. Banning managed to gradually piece together a complete dossier on her case; during this detective work he uncovered more and more indications of monumental errors in the investigation.He and Christina embarked upon an intensive correspondence, culminating in a close collaboration entitled ‘The Verdict’ and resulting in this case study: a kaleidoscopic whole made up of different perspectives on the murder case, built up from a range of photographic and text-based approaches. ‘Artivist’ Jan Banning hopes that the book and exhibition dealing with the case can contribute to Christina Boyer’s release. The project has a greater scope than this, however, as it also presents us with insights into the American criminal justice system. It also raises questions of subjectivity and objectivity, of truth and lies, and of how a verdict can be distilled from a confused and confusing mass of data.

About The Verdict: The Christina Boyer Case

links

related pages