I’d love to be out walking in there. It reminds me of walking down the street with Amber when the blossoms bloomed like that. It’s a picture of innocence… I’ve been thinking about why pink reminds me of Amber. When I was a little girl of ten months and came to my adoption home with the Resches’ home I was in a light pink, frilly dress with a bonnet type thing. Even as a child, I always wanted a baby girl and it was my dream to then dress her in pink too. When I think of her now, I picture her in a pink tutu and her pink sleeper. My picture of her dancing with the dog is one of my favorites. Also, it was spring when she died and there were pink flowers everywhere. I guess I did try to make up for my own childhood. I didn’t want Amber to ever feel unloved or unwanted. Yes things were tough but I never wanted to give her up or away. I wanted to keep her always.
Wat zou ik daar graag wandelen. Het doet me denken aan hoe ik op straat wandelde met Amber als de bloesems zo bloeiden. Het is een beeld van onschuld… Ik heb erover nagedacht waarom roze me aan Amber doet denken. Toen ik een klein meisje van tien maanden was en in mijn adoptiegezin van de familie Resch kwam, droeg ik een lichtroze jurkje met franjes en een soort mutsje. Als kind al wilde ik later een dochtertje en het was mijn droom om haar dan ook in roze te kleden. Als ik nu aan haar denk, zie ik haar voor me in een roze tutu en haar roze hansopje. Mijn foto van haar waarop ze danst met de hond is een van mijn favorieten. En ook, toen ze stierf was het lente en waren er overal roze bloemen. Ik denk dat ik heb geprobeerd mijn eigen jeugd te compenseren. Ik wilde niet dat Amber zich ooit onbemind of ongewenst zou voelen. Ja, het was moeilijk, maar ik heb haar nooit willen opgeven of afstaan. Ik wilde haar altijd houden.
